blog

Główną przyczyną zawału serca jest konflikt utraty terytorium.
„WALCZĘ BY ZACHOWAĆ SWOJE TERYTORIUM”

Tradycyjna medycyna używa zamiennie określeń „zator” (zakrzepica) tętnic wieńcowych, zawał serca i zawał mięśnia sercowego.

Zator tętnicy wieńcowej („zawał serca = zator tętnicy wieńcowej), któremu towarzyszy obrzęk kory mózgowej powyżej prawego ucha. W tym obszarze znajduje się ośrodek odpowiedzialny za bradykardię, spowolnienie rytmu serca – może on nawet całkowicie zatrzymać jego pracę.

Przy tego rodzaju zawale serca jak pokazują badania dr. Hamera, prawdziwe zagrożenie dla życia pochodzi z MÓZGU, a nie z serca, gdyż główną przyczyną zawału serca jest nagromadzenie złogów wody (obrzęk , powodujący ucisk) wokół oraz w przekaźniku mózgu naczyń wieńcowych (okołowyspowo).

Zakrzepicę tętnicy wieńcowej możemy nazwać „LEWOSTRONNYM zawałem serca . Następuje on zazwyczaj 2-6 tygodni po rozwiązaniu konfliktu połączony jest z zawrotami, bólem głowy, zaburzeniem równowagi. Zauważany jest zazwyczaj w sytuacjach, kiedy konflikt utrzymywał się dłużej niż 3-4 miesiące.

Mówimy tutaj o:
męskim konflikcie utraty rewiru,terytorium
żeńskim konflikcie utraty rewiru, terytorium

Co to jest rewir Rewir może być rozumiany jako rodzina: partner, partnerka, dzieci, ale również jako miejsce pracy i obszar zadań wykonywanych np. zawodowo lub w czasie wolnym. Generalnie chodzi o takie obszary, w których ma się coś do powiedzenia,zrobienia, z którymi dana osoba się identyfikuje, w których jest szefem. Może to również dotyczyć sfery seksualnej (wszystkie sytuacje, które mają związek z seksualnością, mogą być seksualnym konfliktem rewirowym). W kontekście miejsca, będzie to dom, pokój, podwórko,samochód, działka, stół itp. Konflikt rewirowy wobec tego może mieć charakter rodzinny, zawodowy, materialny, lub seksualny.

Przykłady tego rodzaju konfliktów:
kobieta zostawia mężczyznę , odchodzi do innego,
utrata pracy,
w miejscu pracy, ktoś stawia nowego przełożonego „pod nos”,
farmaceuta ma jedyną aptekę w swojej miejscowości ,w niedługim czasie otwierają się dwie następne,

Zależnie od typu – konflikt ten może być odczuwany również jako lęk egzystencjalny:
ktoś chce przeprowadzić się do miasta, ale z powodu powstałych okoliczności musi dalej mieszkać na wsi.

Żyły wieńcowe serca („zawał serca = zator tętnicy płucnej), doprowadzają krew żylną serca do prawej komory serca. Stamtąd płynie ona poprzez arterie płucne do płuc, gdzie zaopatrywana jest w tlen.

Zakrzepicę żył wieńcowych prowadzącą do zatoru tętnicy płucnej możemy nazwać „PRAWOSTRONNYM zawałem serca”.

Treść konfliktu:
Żeński konflikt rewirowy (może mieć charakter zawodowy, rodzinny lub seksualny). W ten zakres wchodzą wszystkie „klasyczne” obowiązki kobiece, czyli odnoszące się do żeńskiego zawodu lub w odniesieniu do dzieci, kuchni, domu ,relacji seksualnych,
Męski konflikt rewirowy

Przykłady konfliktów:
mężczyzna opuszcza swoją żonę (ew. z powodu innej kobiety),
rozłąka w związku,

W obu przypadkach płeć, ręczność i sytuacja hormonalna są istotne dla określenia podatności, przebiegu konfliktu oraz sytuacji która go wywoła.

Mięsień sercowy („zawał serca = zawał mięśnia sercowego).
Konflikt całkowitego „przytłoczenia”, przeciążenia (często w związku z tym, że chciałoby się komuś pomoc, ale to się nie udaje, nie jest możliwe)

Czuć się przeciążonym.
Mieć ograniczoną wydajność i siłę
Nie moc dać z siebie wystarczająco dużo, mieć zbyt mało siły, aby móc komuś pomoc (partnerowi/ dzieciom/ rodzicom) lub kogoś przekonać.

Konflikt ten występuje często w sytuacji związanej z chęcią pomocy komuś, kto nie mógł wykonać swojej pracy i chciałoby się tę pracę wykonać za niego, np. w sytuacji kiedy ktoś zachorował, stracił miejsce pracy lub jest dyskryminowany bądź krzywdzony.

Przykłady konfliktów:
Pewien mężczyzna przeżył konflikt przeciążenia, ponieważ nie czuł się na siłach, aby zajmować się swoimi chorymi rodzicami.
Partnerka pewnego pacjenta zachorowała, nie chciała przyjąć żadnej pomocy od niego. Pacjent czuł się przeciążony tą sytuacją i przeżył w związku z tym konflikt.

Zawały serca dotykają nas zawsze po rozwianiu konfliktu (kryzys epileptoidalny) a siła ich jest wprost proporcjonalna do intensywności i czasu trwania konfliktu.
Pamiętajmy że konflikt utraty terytorium może być, rzeczywisty, wyobrażony, wirtualny lub symboliczny.

———————————————-

RADYKALNE WYBACZANIE – czyli jak uwolnić emocje za pomocą listów.

Technika ta jest wspaniałym narzędziem terapeutycznym pozwalającym dotrzeć i zmierzyć się z zablokowanymi w ciele emocjami. Podczas pisania przypominają się nam dawno zapomniane historie a co najważniejsze docieramy do emocji zamrożonych w ciele . Co daje nam możliwość uwolnienia ich.

– Listy piszemy na kartce papieru, odręcznie.
– Zazwyczaj piszemy 3 LISTY.

DO KOGO PISZEMY.
Możesz pisać do każdego kto Cię zranił , mamy ,taty , przyjaciela, brata , szefa , dzieci, itd. Dobrze jest zacząć swoją drogę z RADYKALNYM WYBACZANIEM od mamy i taty, to droga tak naprawdę do SIEBIE.
Możemy też pisać na konkretną sytuację która się wydarzyła teraz , albo miała miejsce w okresie plan – cel, lub też w historii Rodu.

JAK PISAĆ.
Pierwszego dnia piszemy 1 LIST
Adresujemy list np. „ Do mojej mamy” do „ Magdaleny M……” „Do mojego szefa D…” itd.
Piszemy o swoich ranach , krzywdach , pretensjach , pamiętajmy że nie ma znaczenia jak naprawdę było . Nasz Mózg nie widzi różnicy pomiędzy naszym wyobrażeniem a rzeczywistością, dla niego liczą się tylko emocje. Najważniejsze jest to jak daną sytuację odczuliśmy. Silne emocje, złość ,płacz , gniew ,agresja ,smutek ,żal, rozpacz, bolesne słowa które padły, są tutaj bardzo wskazane. Chodzi o to , żeby wyrzucić z siebie emocje które zostały stłumione i głęboko schowane , do których na co dzień nie mamy dostępu lub nie chcemy się do nich przyznać . Fakty nie mają znaczenia, znaczenie ma nasza ich interpretacja i to jakie odczucia się pojawiają, kiedy coś się dzieje . Pamiętaj masz prawo czuć to co czujesz .

Kiedy piszemy do rodziców to sięgamy pamięcią do wczesnego dzieciństwa ,przez okres dojrzewania , dorosłość , aż do dnia dzisiejszego.
Droga do mamy i taty jest zazwyczaj długo i nie kończy się na jednym liście.
Po napisaniu 1 LISTU podpisujemy się na końcu, palimy go i wyrzucamy.
Drugiego dnia piszemy 2 LIST.
Znowu go adresujemy i zaczynamy pisać w podobnym tonie jak 1 LIST ale trochę łagodniej . Zazwyczaj ten list sięga głębiej w podświadomość ,przypominają się nam nowe historie i znowu piszemy o swoich odczuciach, aż poczujemy ulgę .
List podpisujemy ,palimy i wyrzucamy.
Kiedy skończymy z wyrzucaniem krzywd , to czas to wszystko odpuścić i wyjść z pozycji ofiary .
Trzeciego dnia siadamy do ostatniego 3 Listu, adresujemy go jak wyżej.
W tym liście przyjmujemy nową pozytywną postawę, osoby która rozumie że „KAT” który pojawił się na jej drodze to nauczyciel . Możesz napisać że wybaczasz mimo że jeszcze tego nie rozumiesz ale nie chcesz już dłużej być ofiarą i cierpieć . Napisz:” wybaczam Ci bo nie wiem co w życiu przeszedłeś i dlaczego się tak zachowałeś , wszystko już zostało powiedziane i uwolnione więc akceptuję Cię takiego jakim jesteś , rozumiem że miałeś mi uświadomić pewne rzeczy.”
Skoro już temat został domknięty , niezbędną kwestią jest napisanie jak wyobrażamy sobie naszą nową sytuacje . I znowu potrzebujemy , wejść w tę nową sytuację ,postawę, poczuć ją całym sobą . W 3 liście chodzi on o to żeby prawdziwie zaakceptować, odpuścić i wybaczyć. Wszystko już powiedzieliśmy ,nie ma o czym mówić i do czego wracać .
Pamiętajmy że podświadomość nie lubi zmian ,ani pustki po uwolnieniu , nie wie co ma dalej robić , więc potrzebuje wyraźnych wskazówek inaczej bardzo często wraca do starych schematów . Ten list też podpisujemy i palimy.

JAK UWOLNIĆ EMOCJE W TRAKCIE PISANIA
Pamiętaj że pisanie dla samego pisania nie ma sensu , w trakcie tego procesu potrzebujemy uruchomić zablokowane emocje , poczuć je. Jeśli dzisiaj nie masz do nich dostępu spróbuj za jakiś czas , może będziesz gotowy.
Czasami siadamy do pisania mając świadomość że trzeba przepracować pewne sprawy , ale z takim poczuciem że u mnie to tu jest wszystko dobrze (np. relacje z mamą , tatą , poczucie własnej wartości ) i gdy zaczynamy pisać to okazuje się że tam jest bardzo wiele do zrobienia.
Jeśli mamy ŻAL do kogoś , to nie piszemy o żalu ale poczujmy ten żal. Jeśli jesteśmy ŹLI na kogoś ,to nie piszemy o złości ,ale piszemy ze złością .Jeśli jesteśmy smutni to poczujmy ten smutek , poczujmy gniew, poczujmy nienawiść . Tylko czując te emocje mamy do nich dostęp , możemy je zaakceptować ,przenieś na papier i uwolnić.
JAKI JEST SENS PISANIA LISTÓW.
Bardzo często na co dzień nie wyrażamy swoich emocji , smutku , żalu , strachu, złości , pretensji. Trudno nam jest mówić o tych odczuciach , bywa też że obawiamy się konsekwencji naszej ewentualnej szczerości albo nie chcemy kogoś zranić . Zdarza się też że coś lub ktoś nas tak zaskoczy że „ zapominamy języka w gębie” . Pisanie listów to bezpieczna metoda wyrażenia nagromadzonych emocji , uwolnienia tego co zablokowane w ciele. W trakcie pisania mogą pojawić się wątpliwości , blokady , pamiętaj to sprytne sztuczki ego. Mając świadomość tego faktu ,spokojnie po prostu zacznij pisać. Delikatnie , cierpliwie pisz i obserwuj reakcję swojego ciała ,ono nigdy nie kłamie. Może to być ucisk ,ból ,wiotkość, mdłości ,drętwienie , uczucie spinania itp. Pojawią się też różnie emocje , które potrzebujesz uwolnić, przypomną się dawno zapomniane historie. Nie bój się ich ,pozwól sobie na nie, zamknij oczy , ODDYCHAJ I CZUJ , oddech pomoże uwolnić je z ciała , oddychaj aż poczujesz ulgę. Łzy , wściekłość, krzyk , westchnienia , to wszystko ma prawo tu być. Podświadomość zacznie podsuwać nam kolejne historie do uwolnienia, dzięki którym mamy większą świadomość naszej obecnej sytuacji.
JAK DŁUGO PISZEMY LISTY.
Listy piszemy tak długo jak potrzebujemy , i piszemy tyle ile potrzebujemy , może to być 1 LIST, 5 LISTÓW, lub 20. Z doświadczenia wiem, że trudne, bolesne tematy potrzebują więcej czasu , miej na to zgodę . Dobrze jest poświęcić przynajmniej jeden dzień na jeden list , mamy mieć poczucie że napisaliśmy już wszystko że problem odpuścił . I w tym miejscu sięgnij znowu do odczuć w ciele ,zapytaj czy coś jeszcze zostało w tym temacie, ODDYCHAJ I CZUJ , PYTANIE I WDECH – WYDECH. CIAŁO NIGDY NIE KŁAMIE.

CO MOŻE NAM PRZESZKADZAĆ W TRAKCIE PROCESU PISANIA LISTÓW.
Częstą przeszkodą w uwalnianiu jest poczucie że robimy coś złego że jesteśmy nie w pożytku , że nie wypada (dotyczy to zwłaszcza rodziców) Zaraz próbujemy tłumaczyć i usprawiedliwiać ich zachowania. Powtarzamy sobie że „ oni też nie mieli łatwo , a tak w sumie to chcieli dobrze , nie zdawali sobie sprawy z tego co robią „itd. I tak zazwyczaj jest , ale w tej chwili chodzi o to co Ty czułeś.
Pamiętaj, nie szukamy winnych ,potrzebujemy tylko uwolnić swoje emocje, swoje odczucia . W trakcie pisania 1 LISTU mamy wejść w rolę OFIARY , poczuć się skrzywdzonym , oszukanym, porzuconym, zaniedbanym, poniżanym, nie słyszanym , itd.
Następną przeszkodą jest „ ale ja nie mam co pisać , nie jestem zła na mamę ,tatę, wszystko jest dobrze „. Bywa tak często gdy zamieniliście się rolami, to Ty od lat się nimi opiekujesz, bo tata wiecznie chory , a mama nie ma siły bo co ona w życiu przeszła. I tu zazwyczaj jest wiele do odkrycia .Napisz do matki „ jak mogłaś całe życie się nad sobą użalać i wszystkie problemy spadały na mnie to ja jestem Twoim dzieckiem i potrzebowałam Twojego wsparcia i opieki „ itd.
Trudno pisać również do adresata który nie żyje, mamy skłonność do traktowania zmarłych niczym świętych i zapominania krzywd które wyrządzili. Często słyszeliśmy w domach „ o zmarłych się źle nie mówi” hm .?
Masz prawo napisać do mamy która umarła jak byłeś maleńki , bo przecież było Ci bardzo ciężko wychowywać się bez niej , to TWOJE odczucia.
Masz prawo napisać do męża który umarł i zostawił Cię z dziećmi i kredytem w banku , a Ty jesteś przerażona i wściekła .
Pamiętaj, LISTY mają na celu dokopanie się do emocji, rozładowanie i wyrzucenie tych odczuć. Dopiero kiedy uwolnisz żal , gniew ,wściekłość ,smutek wszystko co tam schowałeś ,masz szanse spojrzeć na całą sytuacje z wyższej perspektywy , i nie wracać już do tego.

Rena Dutka